Ik wil schrijven. Maar ja, zoals met veel dingen die ik me voorneem, vermoed ik dat ook dit naar de achtergrond schuift. En toch voel ik, dit wil ik doen. Ik zoek en vind een houvast: een elfje schrijven. Ik schrijf over een thema en besluit met een elfje. Die vorm lijkt me leuk om weer aan het schrijven te gaan. Welkom. Zo begin ik.
Ik schrijf het volgende elfje.
eerst
mezelf verwelkomen
om dan vervolgens
jou te kunnen zien
open
Ik verwelkom mij. Met alles wat er is. Dat is soms best een uitdaging. Om dat van mij, de delen die ik zo tegen kom in contact met de ander waar ik niet zo trots op ben bijvoorbeeld, om ook die te verwelkomen. Dat begint met onder ogen komen. En zien wat die delen voor mij doen, en vooral wat ze voor mij hebben gedaan, veelal hebben ze me beschermd. En voelen dat ik nu mijn grond heb verstevigd, groot ben geworden.
0 reacties